Παρελάσαμε και εφέτος...

Ε ναι, παρελάσαμε και εφέτος, όπως σταθερά κάνω τα τελευταία δεν ξέρω και εγώ πόσο χρόνια λόγω της γνωστής-άγνωστης ιδιότητας μου. Γενικά η παρέλαση με κυνηγάει...ακόμη και στον στρατό κατέληξα να κάνω παρέλαση κάθε μέρα όλη μέρα αφού ήμουν στον Μεικτό Λόχο Απόδοσης Τιμών. 

Εφέτος η χρονιά ήταν διαφορετική για πολλούς λόγους. Πρώτον ο ρόλος μου ήταν διαφορετικός από τι άλλες φορές (unnecessary inside information), δεύτερον γιατί ο δήμος μας είναι πια Καλλικρατικός και τρίτον γιατί η κοινωνική-πολιτική κατάσταση στην χώρα μας δεν είναι και η καλύτερα δυνατή για παρελάσεις και λοιπές "φιέστες". Παρόλα ταύτα βάλαμε και εφέτος τις στολές μας, μαζευτήκαμε και κατεβήκαμε στην Κηφισίας εκεί κάτω από τον Άγιο Δημήτριο για να ξεκινήσουμε την παρέλαση. Για πρώτη φορά εφέτος είχε και μηχανοκίνητα, δασοπυροσβέστες, μέχρι και εκχιονιστικά είχε φέρει ο Δήμαρχος για να γιορτάσει την επέκταση του μεγάλου δουκάτου του. 

Πήγαμε και εμείς στην ώρα μας όπως πάντα, στην εντέλεια, έτοιμοι όλοι να κάνουμε αυτό που κάναμε πάντα από τότε που ήμασταν και εμείς μικρά, πολύ απλά να παρελάσουμε. Δεν πρόκειται να μπω στη διαδικασία να σχολιάσω την αναγκαιότητα ή μη της παρέλασης, ούτε πρόκειται να επιχειρηματολογήσω υπέρ ή κατά της παρέλασης. Απλά θέλω να αποτυπώσω μία παρατήρηση που έκανα.

Στην αρχή της παρέλασης ήμουν λίγο σφιγμένος για το τι μπορεί να αντιμετωπίσουμε κατά την διάρκεια της παρέλασης, τι σχόλια μπορεί να ακούσουμε. Ίσως για πρώτη φορά ακούσαμε τόσα "ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΙΔΙΑ!", τόσα "ΠΑΝΤΑ ΨΗΛΑ!". Σε όλους μας έκανε εντύπωση το ίδιο πράγμα...Ο κόσμος έδειχνε να ευχαριστιέται την παρέλαση, να βλέπει τα παιδιά του υπερήφανα να διαβαίνουν.

Χωρίς κανένα πνεύμα υπέρμετρου πατριωτισμού, ο κόσμος είχε την ανάγκη να δει μία σπίθα ελπίδας, ένα κάτι το οποίο του δείχνει ένα μονοπάτι για το αύριο. Όλα αυτά προφανώς δεν τα προκάλεσε ούτε η παρέλαση ούτε ο βηματισμός, αλλά απλά και μόνο η εμφάνιση κάποιας μορφής οργανωμένου και δομημένου συνόλου μέσα σε αυτό το χαώδες και άναρχο περιβάλλον στο οποίο διαβιούμε.  

Άντε και του χρόνου!

Παρέλαση 25ης Μαρτίου 1912.
Η πρώτη επίσημη εμφάνιση των Ελλήνων Προσκόπων