Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010
Είμαι περίεργος Pt1
Πολλές φορές έχω συζητήσει με πολλούς από εσάς τον χαρακτήρα μου και με ακόμη περισσότερους έχουμε κοντραριστεί για το ποιος μεθ' ημών είναι νορμάλ χαρακτήρας (το να ορίσω τώρα το νορμάλ δεν το θεωρώ χρήσιμο λόγω χρόνου κυρίως καθότι η ώρα είναι περασμένη αλλά και τα νεύρα μου σε καθόλου καλή κατάσταση).
Μετά πάσης επισημότητος δηλώνω ευθαρσώς και δημοσίως ότι είμαι περίεργος χαρακτήρας και πολύ μάλιστα, σε βαθμό που αρχίζω να το γουστάρω κιόλας!!Για αυτό αποφάσισα να αρχίσω να γράφω κάθε μου παραξενιά ώστε να τις βλέπω εγώ να αυτοβελτιώνομαι αλλά να τις βλέπετε και εσείς ώστε να τις κρίνετε και να συμπληρώνεται την πλήρη εικόνα για εμένα. Το αν αυτές οι παραξενιές είναι δικαιολογημένες ή όχι ας το δούμε αργότερα όταν φτάσω στο top 50.
Για σήμερα ξεκινώ συντηρητικά με 2 μόλις απλά γιατί πριν από λίγο είχα ανάλογα βιώματα...
1.Δεν μου αρέσει κάποιος να προσπαθεί αν εκμαιεύσει από εμένα την απάντηση που επιθυμεί και να περιμένει ότι εγώ δεν θα το καταλάβω. Με κάνει να νοιώθω βλάκας κάτι τέτοιο και αυτό είναι ένα από αυτά που με κάνουν να εξοργίζομαι με τον εαυτό μου κυρίως που κάθισα και ασχολήθηκα με την εν λόγω περίπτωση. Μαμουσουτου και τατσιμιτσικοτσι (Μ.Ν. μη γελάς!!!) δεν τα μπορώ. Η ευθεία είναι η συντομοτέρα των οδών και η πλέον εκτιμητέα προσθέτω.
2.Δεν αντέχω και δεν ανέχομαι όταν κάποιος είναι δίπλα μου και ειδικά όταν είμαστε vis-s-vis να κοιτάει συνεχώς το κινητό του. Δεν πάει να'ναι γιατρός, στρατηγός, πρωθυπουργός εγώ εκνευρίζομαι!!Με τη θέληση σου αγαπητέ συνάνθρωπε επέλεξες να περάσεις μαζί μου την τόσο πολύτιμη ώρα σου, οπότε πάψε να δείχνεις ότι δεν με αντέχεις γιατί ούτε εγώ σε αντέχω αλλά έχω την απαραίτητη στοιχειώδη ευγένεια να μην το δείχνω. Λίγο tact στη ζωή δεν κάνει κακό, αλλά δίνει επίπεδο στη ζωή μας.
Αυτές είναι οι πρώτες στριμάδες μου. Άμα συμφωνείτε ότι είναι στριμάδες καλώς, εάν σας ενοχλούν και εσάς ακόμη καλύτερα, εάν όμως θεωρείτε ότι είναι αυτονόητα αυτά να με ενοχλούν ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΕΤΕ!!
Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010
Bencil - Nil Karaibrahimgil
Why all the songs I like during that period talk about egoism and selfishnes???
ps.Nil is a graduate of Boğaziçi University with a degree in International Relations.One more reason to love her!!!
Uçar o kuþlar gibi
Çýkar o yokuþlar gibi
Sanki biz saklanmýþýz
Onu bulmuþlar gibi
Sert basan tuþlar gibi
Dik dik bakýþlar gibi
Sanki biz hep yazmýþýz
O bitmeyen kýþlar gibi
O bir bencil bencil
Nedeni belli deðil vuramazsýn zincir
O bir bencil ama onun hilesi yok
O bir bencil ama onun iðnesi yok
O bir bencil ama yok onun hilesi yok
Yok onun biþeysi yok
Gider o rüzgar gibi
Döner dalgalar gibi
Sanki biz hep dururken
Geçer zamanlar gibi
Sert basan tuþlar gibi
Dik dik bakýþlar gibi
Biz ayakta dururken
Geçen rüyalar gibi
O bir bencil bencil
Ama evcil evcil
Nedeni belli deðil vuramazsýn zincir
selfish
like those birds flying
like ascentsclimbing
looks like we r hiden
as though they have found him\her\it
like buttons pushing hard
like lookings staring rough
looks like we always write
as though those winters never ending
he\she is a selfish
he\she is selfish,selfish
the reasond isnt clear
u cant shackle
he\she is a selfish but he\she has no cheat
he\she has no needle
he\se has no cheat,no
he\she has nothing,no
he\she goes like wind
waves like sea
looks like we r always here
as though time going on
like buttons pushing hard
like lookings staring rough
while we r sleeping on stand
as though dreams passing
he\she is a selfish
but always domestic
the reasond isnt clear
u cant shackle
From: http://lyricstranslate.com
Uçar o kuþlar gibi
Çýkar o yokuþlar gibi
Sanki biz saklanmýþýz
Onu bulmuþlar gibi
Sert basan tuþlar gibi
Dik dik bakýþlar gibi
Sanki biz hep yazmýþýz
O bitmeyen kýþlar gibi
O bir bencil bencil
Nedeni belli deðil vuramazsýn zincir
O bir bencil ama onun hilesi yok
O bir bencil ama onun iðnesi yok
O bir bencil ama yok onun hilesi yok
Yok onun biþeysi yok
Gider o rüzgar gibi
Döner dalgalar gibi
Sanki biz hep dururken
Geçer zamanlar gibi
Sert basan tuþlar gibi
Dik dik bakýþlar gibi
Biz ayakta dururken
Geçen rüyalar gibi
O bir bencil bencil
Ama evcil evcil
Nedeni belli deðil vuramazsýn zincir
selfish
like those birds flying
like ascentsclimbing
looks like we r hiden
as though they have found him\her\it
like buttons pushing hard
like lookings staring rough
looks like we always write
as though those winters never ending
he\she is a selfish
he\she is selfish,selfish
the reasond isnt clear
u cant shackle
he\she is a selfish but he\she has no cheat
he\she has no needle
he\se has no cheat,no
he\she has nothing,no
he\she goes like wind
waves like sea
looks like we r always here
as though time going on
like buttons pushing hard
like lookings staring rough
while we r sleeping on stand
as though dreams passing
he\she is a selfish
but always domestic
the reasond isnt clear
u cant shackle
From: http://lyricstranslate.com
Τρίτη 17 Αυγούστου 2010
Γιάννης Χαρούλης - Απόψε θέλω να μεθύσω
Απόψε θέλω να μεθύσω
Το πιο πικρό να πιω κρασί...
Τον κόσμο πίσω μου ν' αφήσω,
Που τον αφήσαμε μαζί...
Κρασί πικρό από σταφύλι,
κι απ' τη δική σου τη μιλιά...
Να 'χει της κόλασης τα χείλη,
Κι όλα σου να 'χει τα φιλιά...
Να 'χει παράξενο τραγούδι,
Να 'χει παράδεισο και γη...
Απ' το κορμί σου να 'χει χνούδι,
Και τη δική μου την οργή...
Ν' αφήνει μαύρο κατακάθι,
Ν' αφήνει πόνο και χολή...
Πικρό πολύ όσο τα λάθη,
κι όσο σ' αγάπησα πολύ...
Απόψε θέλω να μεθύσω,
και να μη σκέφτομαι γιατί...
Να κοιμηθώ και να ξυπνήσω,
και να 'ναι γύρω μου γιορτή...
Παρασκευή 13 Αυγούστου 2010
Eleni Karaindrou-Maybe the best contemporary greek composer
Eleni Karaindrou was born in the mountain village of Teichio in central Greece and grew up in Athens where she studied piano and theory at the Hellenikon Odion. From 1969-74 she studied ethnomusicology in Paris and, on returning to Greece, founded the Laboratory for Traditional Instruments at the ORA Cultural Centre. She has since been an active campaigner on behalf of Greece's musical resources. Karaindrou has a long history of writing for film and theatre; to date, some 18 feature films, 13 plays and 10 television series have featured her music. Although most of her work has been with Greek directors she has also collaborated with Chris Marker, Jules Dassin and Margarethe von Trotta. Eleni Karaindrou has been associated with Theo Angelopoulos since 1982.
Greece's film critics and music journalists have long felt that Eleni Karaindrou's compositions for cinema transcend the soundtrack's conventions. Her music does not merely accompany or prettify a film, they argue, but is an essential element of it. Writer Nikos Triantafillides, nothing that Karaindrou's music is as vast in scope as the time-transgressing sequence shots of Angelopoulos, says that "in all these hundreds os feet of film, Eleni's music represents the blood not shed on the screen. Her constant presence..reveals something deeply spiritual beneath the lyricism." George Monemvasites talks of a music made "to wound and liberate" as it creates "new visions and ideas" which counterpoint or parallel the cinematic action. Yet the music, heard independently, seems to insist upon its autonomy. The collection at hand is not "film music" in the limited sense but rather music that is inherently cinematic in its reach: It establishes an emotional climate. Hints at storylines it invites a listener/viewer to take up and develop, paints sky and seacapes in subtle, muted hues and, sometimes, simply, sings.
Eleni Karaindrou was born in Teichio, an isolated mountain village in the Roumeli region of central Greece, and still retains memories of the sound of her childhood:"the music of the wind, rain on the slate roof, running water. The nightingale's singing. And then the silence of the snow." Sometimes the mountains would echo to the sound of flutes and clarinets played at festivals in the small Village Square.
Κυριακή 8 Αυγούστου 2010
Δροσίνης-Ἀπὸ τὰ «Φωτερὰ Σκοτάδια»
Ὢ θαλασσοθεμέλιωτα καὶ ἠλιόσκεπα παλάτια,
Χτισμένα ἀπὸ τὰ σύννεφα τῆς θερινῆς βραδιᾶς,
«Δὲν θέλω τοῦ κισσοῦ τὸ πλάνο ψήλωμα
σὲ ξένα ἀναστυλώματα δεμένο
ἂς εἶμαι ἕνα καλάμι, ἕνα χαμόδεντρο,
μὰ ὅσο ἀνεβαίνω, μόνος ν᾿ ἀνεβαίνω.
Δὲν θέλω τοῦ γιαλοῦ τὸ λαμποφέγγισμα
ποὺ δείχνεται ἄσπρο μὲ τοῦ ἥλιου τὴ χάρη
θέλω νὰ δίνω φῶς ἀπὸ τὴ φλόγα μου
κι ἂς εἶμαι ἕνα ταπεινὸ λυχνάρι»
Can't make you love me
Turn down the lights, turn down the bed
Turn down these voices inside my head
Lay down with me, tell me no lies
Just hold me close, don't patronize
Don't patronize me
'Cause I can't make you love me If you don't
You can't make your heart feel something it won't
Here in the dark in these final hours
I will lay down my heart, and I'll feel the power
But you won't, no you won't
And I can't make you love me
If you don't
I'll close my eyes and then I won't see
The love you do not feel, when you're holding me
Morning will come, and I'll do what's right
Just give me till then, to give up this fight
And I will give up this fight
And I can't make you love me if you don't
You can't make your heart feel something it won't
And here in the dark in these final hours
I will lay down my heart and I'll feel the power
But you won't, no, you won't
And I can't make you love me
If you don't
Ain't no use in you trying
It's no good for me baby without love
All my tears, all these years, everything I believed in
Baby
Oh yeah
Someone's gonna love me
Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010
Τρίτη 3 Αυγούστου 2010
Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010
Plato Symposium/Πλάτωνος Συμπόσιο-Περί έρωτος
Plato's abstract in English follows,in Greek is just a short introduction and the abstract in modern Greek.Plato in Symposium deals with Love,Beauty and creation combining them all together with mythology and some of his comic stories.
Πριν από λίγο καιρό είδαμε στην Επίδαυρο την "Λυσιστράτη" του Εθνικού με τη φίλη μου την Μ. και μου γέννησε διάφορα ζητήματα. Ένα από αυτά ήταν η μη πιστή τήρηση του κειμένου του Αριστοφάνη. Ένα τέτοιο κομμάτι ήταν στην εισαγωγή όταν ακουγόταν από τα μεγάφωνα, άλλο που δεν μου άρεσε, μία περιγραφή της φύσης του ανδρόγυνου και μία ιστορία περί της δημιουργίας του και λοιπά παρεμφερή.
Ψάχνοντας λίγο βρήκα ότι προέρχεται από του Πλάτωνα το "Συμπόσιο" ή αλλιώς "Περί Έρωτος". Με το "Συμπόσιο" του Πλάτωνα, ο αναγνώστης έρχεται σ' επαφή με ένα κορυφαίο έργο, διαμέσου του οποίου κληροδοτήθηκε στον σύγχρονο κόσμο η αξεπέραστη ιδέα του κάλλους. "Έρωτας είναι η αγάπη για το ωραίο" λέει ο Σωκράτης, όταν έρχεται η σειρά του να εγκωμιάσει τον Έρωτα. Στο παρακάτω κομμάτι ο Πλάτων μέσω μίας ιστορίας όπου εμπλέκεται ο Αριστοφάνης μιλάει περί του ανδρόγυνου. Όπερ και παραθέτω ...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)