Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Έχω πάψει να ονειρεύομαι...

Μιλούσα με την φίλη μου Ρ.Α.Τ. και μου λέει σε είδα στον ύπνο μου χθες...Γενικά αυτή βλέπει πολλά όνειρα, περίεργα όνειρα τα οποία συνήθως έχουν και ανάλογη εξέλιξη...Συχνά πυκνά μου έλεγε τα όνειρα της και εγώ δεν είχα τίποτα να της πω γιατί πολύ απλά δεν βλέπω όνειρα.
Δεν βλέπω,δεν τα θυμάμαι...δεν ξέρω.Το σίγουρο είναι ότι έχω πολύ καιρό να δω όνειρο,να ονειρευτώ με την κυριολεκτική έννοια.Με δυσκολία θυμάμαι πότε είναι η τελευταία φορά που είδα όνειρο,πρέπει να μιλάμε για μήνες...Συνήθως βλέπω όνειρα όταν βρίσκομαι σε φάσεις μεγάλης ψυχολογικής πίεσης.Εάν αυτή η παρατήρηση είναι σωστή,τότε μάλλον έχω καιρό να πιεστώ.Πράγμα μάλλον καλό.Εάν όχι πάλι,κάτι δεν πάει καλά.
Σε κάθε περίπτωση έχω πάψει να ονειρεύομαι...κυριολεκτικά...



2 σχόλια:

Nymph είπε...

Ισχύει αυτό με την ψυχολογική πίεση αλλά δεν είνα και απαραίτητο... Μπορεί πολυ απλά να σε απασχολεί κάτι ή να κρατάς κάτι μέσα σου και να βλέπεις περίεργα όνειρα! Το κακό για μένα οτι ποτέ δεν τα θυμάμαι μετα , λίγα πράγματα και κυρίως όταν έχω μόλις ξυπνήσει

Ανώνυμος είπε...

Εγώ βλέπω ζωντανά όνειρα όταν κάτι με απασχολεί. Πράγματα καθημερινά σπάνια γίνονται όνειρά ζωντανά. Τα απλά όνειρα τα ξεχνάς. Εσύ όμως μιλάς για τα πρώτα. Εκείνα που ο Καρτέσιος χρησιμοποίησε στο διάσημο παράδειγμα όπου ζητούσε να μάθει αν είναι ποτέ δυνατό να ξέρουμε τι είναι πραγματικό, αφού και στα όνειρα αυτά αισθανόμαστε σαν να είναι αληθινά. Μάλλον πρέπει να βάλεις και εσύ ένα ερώτημα. Αν η αντίληψή σου για την πραγματικότητα αντικατοπτρίζεται στα όνειρά σου, τότε μήπως το να μη βλέπεις όνειρα να σημαίνει ότι η ζωή για σένα είναι άχρωμη; Μήπως είναι καιρός για κάτι το ανατρεπτικό; Για ρώτα...