Λόγω της φύσης των σπουδών μου διαβάζω αρκετά βιβλία διάσημων και σημαντικών συγγραφέων,έχω καθηγητές ανθρώπους που επηρεάζουν ή τουλάχιστον το έχουν κάνει κατά το παρελθόν. Σύμβουλοι υπουργών,βουλευτών,πολιτικών,κρατών,μέλη think tanks και άλλα πολλά.
Μας διδάσκουν τόσο ωραία πράγματα,τόσο σημαντικά!Πώς να σώσουμε τον κόσμο,πώς να τελειοποιήσουμε την αγορά,να επιτύχουμε ότι καλύτερο σε διεθνές επίπεδο για τη χώρα μας.
Δεν θα σταθώ στους δικούς μας όμως...
Διάβαζα για άλλη μία φορά το δίτομο σύγγραμα των Bernanke και Abel για τη Μακροοικονομική.Ένα πάρα πολύ καλό βιβλίο πραγματικά.Καλογραμμένο,με ωραίες πρακτικές εφορμογές στην κοινωνία(παρά τα λάθη της μετάφρασης και τον υπερβολικό αμερικανοκεντρισμό των παραδειγμάτων του).Τόσο ωραία μαθαίνουμε από αυτό το βιβλίο πως να βελτιστοποιούμε τους μισθούς,την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών,πως λειτουργεί η αγορά,η οικονομία, πως διαμορφώνονται τα επιτόκια.
Όμως ποίος είναι ο κύριος Bernanke ;Μα δεν είναι άλλος από τον πρόεδρο της FED,της ομοσπονδιακής τράπεζας των Η.Π.Α.. Ο άνθρωπος που χειρίζεται την οικονομία της αυτής μεγαλειότητα της υπερδύναμης. Της αυτοκρατορικής υπερδύναμης της οποίας η οικονομία της παραπαίει,τα νοικοκυριά της πεινάνε πλέον, τα χρέη των πολιτών της είναι άφταστα,της οποίας η αγορά επηρεάζει όλο τον κόσμο.
Σε όλα αυτά τα προβλήματα υποτίθεται ότι θα έβρισκε λύσεις ο μεγάλος καθηγητής Bernanke,ένας επιστήμονας με τεράστιες (και πανάξιες) περγαμηνές. Κατάφερε ο κύριος καθηγητής να δώσει λύσει ή καλύτερα και απλούστερα κατάφερε να εφαρμόσει την θεωρία την οποία δίδασκε τόσα χρόνια στις αίθουσες του Princeton;;;Η απάντηση είναι προφανείς.
Το θέμα προφανώς δεν είναι ο καθηγητής Bernanke αλλά το κενό μεταξύ ακαδημαϊκών παραδόσεων και θεωριών με την εφαρμογή των στην κοινωνία.
Σκοπός όλων αυτών των επιστημών της οικονομίας,της πολιτικής,της νομικής,των διεθνών σχέσεων ποίος είναι;Μα η βελτίωση της κοινωνίας!Η εφαρμογή των αποτελεσμάτων της έρευνας,των παραγομένων θεωριών στη κοινωνία. Μία θεωρία δεν κρίνεται σωστή όταν ισούνται δύο μεγέθη,όταν η καμπύλη βρίσκεται σε πλήρη ισορροπία στο χαρτί,αλλά όταν υπάρχει αντίκτυπος στην κοινωνία,όταν η κοινωνία ωφελείται,όταν η κοινωνία κερδίζει έστω και το παραμικρό,όταν φτάνουμε ένα βήμα πιο κοντά στο βέλτιστο επιθυμητό για την κοινωνία,για τον κόσμο μας.
Δεν πάσχουμε από ερευνητές,από εργαστήρια,από τεχνικές και μεθοδολογίες.Πάσχουμε από ιδέες,από νέες εφαρμόσιμες θεωρίες,από οράματα για τον κόσμο μας,από φωτισμένες πρωτοβουλίες που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο και την κοινωνία.
Ο διαφωτισμός έλαβε χώρα πολλούς αιώνες πριν...μήπως ήρθε η ώρα για ένα νέο διαφωτισμό...
Μας διδάσκουν τόσο ωραία πράγματα,τόσο σημαντικά!Πώς να σώσουμε τον κόσμο,πώς να τελειοποιήσουμε την αγορά,να επιτύχουμε ότι καλύτερο σε διεθνές επίπεδο για τη χώρα μας.
Δεν θα σταθώ στους δικούς μας όμως...
Διάβαζα για άλλη μία φορά το δίτομο σύγγραμα των Bernanke και Abel για τη Μακροοικονομική.Ένα πάρα πολύ καλό βιβλίο πραγματικά.Καλογραμμένο,με ωραίες πρακτικές εφορμογές στην κοινωνία(παρά τα λάθη της μετάφρασης και τον υπερβολικό αμερικανοκεντρισμό των παραδειγμάτων του).Τόσο ωραία μαθαίνουμε από αυτό το βιβλίο πως να βελτιστοποιούμε τους μισθούς,την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών,πως λειτουργεί η αγορά,η οικονομία, πως διαμορφώνονται τα επιτόκια.
Όμως ποίος είναι ο κύριος Bernanke ;Μα δεν είναι άλλος από τον πρόεδρο της FED,της ομοσπονδιακής τράπεζας των Η.Π.Α.. Ο άνθρωπος που χειρίζεται την οικονομία της αυτής μεγαλειότητα της υπερδύναμης. Της αυτοκρατορικής υπερδύναμης της οποίας η οικονομία της παραπαίει,τα νοικοκυριά της πεινάνε πλέον, τα χρέη των πολιτών της είναι άφταστα,της οποίας η αγορά επηρεάζει όλο τον κόσμο.
Σε όλα αυτά τα προβλήματα υποτίθεται ότι θα έβρισκε λύσεις ο μεγάλος καθηγητής Bernanke,ένας επιστήμονας με τεράστιες (και πανάξιες) περγαμηνές. Κατάφερε ο κύριος καθηγητής να δώσει λύσει ή καλύτερα και απλούστερα κατάφερε να εφαρμόσει την θεωρία την οποία δίδασκε τόσα χρόνια στις αίθουσες του Princeton;;;Η απάντηση είναι προφανείς.
Το θέμα προφανώς δεν είναι ο καθηγητής Bernanke αλλά το κενό μεταξύ ακαδημαϊκών παραδόσεων και θεωριών με την εφαρμογή των στην κοινωνία.
Σκοπός όλων αυτών των επιστημών της οικονομίας,της πολιτικής,της νομικής,των διεθνών σχέσεων ποίος είναι;Μα η βελτίωση της κοινωνίας!Η εφαρμογή των αποτελεσμάτων της έρευνας,των παραγομένων θεωριών στη κοινωνία. Μία θεωρία δεν κρίνεται σωστή όταν ισούνται δύο μεγέθη,όταν η καμπύλη βρίσκεται σε πλήρη ισορροπία στο χαρτί,αλλά όταν υπάρχει αντίκτυπος στην κοινωνία,όταν η κοινωνία ωφελείται,όταν η κοινωνία κερδίζει έστω και το παραμικρό,όταν φτάνουμε ένα βήμα πιο κοντά στο βέλτιστο επιθυμητό για την κοινωνία,για τον κόσμο μας.
Δεν πάσχουμε από ερευνητές,από εργαστήρια,από τεχνικές και μεθοδολογίες.Πάσχουμε από ιδέες,από νέες εφαρμόσιμες θεωρίες,από οράματα για τον κόσμο μας,από φωτισμένες πρωτοβουλίες που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο και την κοινωνία.
Ο διαφωτισμός έλαβε χώρα πολλούς αιώνες πριν...μήπως ήρθε η ώρα για ένα νέο διαφωτισμό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου