ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ

"Υπαρχουν ανθρωποι που ζουν μοναχοι
οπως του πελαγου οι βραχοι
ο κοσμος θαλασσα που απλωνει
και αυτοι σκυφτοι βουβοι και μονοι
ανεμοδαρμενοι βραχοι
ανθρωποι μοναχοι"

Στίχοι: Γιάννης Καλαμίτσης
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού
Άλλες ερμηνείες: Λίτσα Διαμάντη || Χαρούλα Αλεξίου

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
σαν το ξεχασμένο στάχυ
ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος
σαν το ξεχασμένο στάχυ
άνθρωποι μονάχοι

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
όπως του πελάγου οι βράχοι
ο κόσμος θάλασσα που απλώνει
κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι
ανεμοδαρμένοι βράχοι
άνθρωποι μονάχοι

Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, ξεχασμένα
άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, σαν εσένα, σαν εμένα...

-English-

There are people who live lonely
Like the forgotten spike
The world around is an empty field
And they, in the loneliness mist
Like the forgotten spike
Lonely people

There are people who live lonely
Like the rocks on the wide sea
The world is a sea that spreads out
And they, mute, bowed and alone
Wind-swept rocks
Lonely people

Lonely people like broken dead leaves
Like desert, forgotten chapels
Lonely people like broken dead leaves
Like desert, forgotten chapels, like you, like me...

Αποτέλεσμα εκλογής μελών Περιφερειακής Εφορείας Ανατολικής Αττικής για τη νέα Γενική Συνέλευση Σ.Ε.Π.

39 θαρραλέοι πρόσκοποι με εμπιστεύτηκαν να τους εκπροσωπήσω στη νέα ΓΣ του ΣΕΠ.

Αφού τους ευχαριστήσω για το περίσσιο θάρρος τους, να τους υποσχεθώ τα γνωστά που υπόσχονται οι πολιτικοί...ότι θα εκπληρώσω τις προσδοκίες τους και θα αγωνιστώ για το δίκιο τους κλπ...

μπααα...bull's shit που λέμε και στο χωριό μου την Υόρκη...ένα και μόνο πράγμα θα κάνω στη νέα ΓΣ,θα ακολουθήσω πιστά το γράμμα και το πνέυμα του νόμου και της υπόσχεσης των προσκόπων.

καλή θήτεία στη νέα ΓΣ η οποία έχει δύσκολο έργο μπροστά της!

The sound of silence-Simon and Garfunkel

Hello darkness, my old friend,
Ive come to talk with you again,
Because a vision softly creeping,
Left its seeds while I was sleeping,
And the vision that was planted in my brain
Still remains
Within the sound of silence.

In restless dreams I walked alone
Narrow streets of cobblestone,
neath the halo of a street lamp,
I turned my collar to the cold and damp
When my eyes were stabbed by the flash of
A neon light
That split the night
And touched the sound of silence.

And in the naked light I saw
Ten thousand people, maybe more.
People talking without speaking,
People hearing without listening,
People writing songs that voices never share
And no one deared
Disturb the sound of silence.

Fools said i,you do not know
Silence like a cancer grows.
Hear my words that I might teach you,
Take my arms that I might reach you.
But my words like silent raindrops fell,
And echoed
In the wells of silence

And the people bowed and prayed
To the neon God they made.
And the sign flashed out its warning,
In the words that it was forming.
And the signs said, the words of the prophets
Are written on the subway walls
And tenement halls.
And whisperd in the sounds of silence.